بهترین فیلمهای فرانسیس فورد کاپولا
فرانسیس فورد کاپولا به عنوان یکی از بهترین فیلمسازان تمام تاریخ شناخته می شود. او در جنبش هالیوود جدید در دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ میلادی با کارگردانانی همچون مارتین اسکورسیزی، پیتر باگدانوویچ، رابرت آلتمن و پل شریدر ظهور کرد. در این جنبش از استودیوهای فیلمسازی فاصله گرفته شد و به کارگردانان به عنوان نیروی خلاق پشت فیلم ها رو آورده شد و بسیاری از این فیلمسازان به منظور ایجاد مسیرهای جدید برای داستان سرایی تصویری از سنت های سینمایی اجتناب کردند.
فیلم شناسی کاپولا برخی از تأثیرگذارترین و حماسی ترین فیلم هایی که تاکنون ساخته شده را دربرمی گیرد؛ فیلم هایی از جمله: پدرخوانده، مکالمه و اینک آخرالزمان. کاپولا استعداد فیلمسازی را به فرزندان خود نیز انتقال داده است. پسر او، رومن، و دخترش، سوفیا، تهیه کنندگان و کارگردانانی شناخته شده هستند. در ادامه پنج فیلم برتر کاپولا براساس امتیازات راتن تومیتوز را می بینیم.
پگی سو ازدواج کرد (۱۹۸۶) – ۸۵ درصد
پگی سو ازدواج کرد فیلمی متفاوت با سبکی بود که کاپولا به آن شناخته شده است. در این فیلم رمانتیک و علمی-تخیلی، کاتلین ترنر نقش زنی میانسال و غمگین را بازی می کند که در بیست و پنجمین دورهمی دبیرستان شرکت می کند. ترنر در نقش پگی سو بعد از اینکه به سال ۱۹۶۰ میلادی که دانش آموز دبیرستان بود برمی گردد فرصتی دوباره پیدا می کند تا انتخاب هایش در زندگی را مورد بررسی مجدد قرار دهد.
نیکولاس کیج نقش چارلی، همسر و دوست دوران دبیرستان پگی سو، را بازی می کند که در بزرگسالی در آستانه جدا شدن هستند. مورین اوسالیوان، جان کاراداین و جیم کری نیز در این فیلم نقش آفرینی می کنند.
پدرخوانده: قسمت دوم (۱۹۷۴) – ۹۷ درصد
قسمت دوم شاهکار مافیایی کاپولا محصول سال ۱۹۷۲ به خودی خود فیلمی درخشان است. قسمت دوم بر روی سقوط مایکل کورلئونه با بازی آل پاچینو تمرکز می کند. همانطور که مایکل برای حفاظت از ثروت و جایگاه خود تصمیماتی می گیرد که از نظر اخلاقی سوال برانگیزند، از همه افراد پیرامون خود کناره گیری می کند.
داستان مایکل با فلش بک هایی به جزئیات آغاز کار پدرش، ویتو با بازی رابرت دنیرو، در اوایل قرن بیستم دچار وقفه می شود. در قسمت دوم نیز شاهد بازی تأثیرگذار رابرت دووال، دایان کیتون و جان کازال هستیم. کاپولا اسکار بهترین کارگردانی و دنیرو اسکار بهترین بازیگر را برای این فیلم دریافت کردند.
پدرخوانده (۱۹۷۲) – ۹۸ درصد
مارلون براندو در این فیلم حماسی نقش پدرخوانده، ویتو، را بازی می کند. فیلم به بررسی جامع تأثیرات نسلی جرایم سازمان یافته بر روی خانواده ها می پردازد. صحنه معروف عروسی جو مناسب برای ادامه فیلم را مهیا می کند. در حالی که کانی، دختر ویتو، ازدواج خود را جشن می گیرد، او به دفترش برمی گردد تا کار کند.
آل پاچینو با بازی در نقش مایکل، پسر ویتو، به شهرت رسید. نقش خواهر و برادران او را جیمز کان، جیمز کازال و تالیا شایر بازی می کنند. مایکل خود را به عنوان وارث مقام خانوادگی آماده می کند. فیلم با مرگ ویتو و ارتقای مایکل به عنوان دون کورلئونه جدید پایان می یابد.
مکالمه (۱۹۷۴) – ۹۸ درصد
مکالمه گوهری هنری و پیشرفته تر از زمان خودش است. این فیلم با بازی جین هکمن در مورد یک متخصص شنود صدا است که برای جاسوسی از یک زوج استخدام شده است. فیلم مملو از حس های پارانوییدی است که از جاسوسی های تکنولوژیکی در آینده خبر می دهد.
هکمن در نقش هری کاول متقاعد می شود که فردی که او برای جاسوسی از آن زوج استخدام کرده قصد دارد آنها را به قتل برساند. کاول که در مورد حریم شخصی خودش دچار وسواس شده، بارها و بارها صداهایی که ضبط کرده را پخش می کند به این امید که از انگیزه های مشتری خود سر دربیاورد. با شدت گرفتن توجه کاول، مرز میان واقعیت و تخیل از بین می رود.
اینک آخرالزمان (۱۹۷۹) – ۹۸ درصد
اینک آخرالزمان، حماسه ای شوم و مرموز است که از جنگ ویتنام به عنوان پیش زمینه خود استفاده می کند. این فیلم که اقتباسی آزاد از رمان قلب تاریکی نوشته جوزف کانراد است، جنگ را غوطه رفتن در دیوانگی و هرج و مرج می بیند.
رابرت دووال، مارلون براندو و مارتین شین با بازی در نقش اعضای ارتش که دچار فسادهای اخلاقی و روانی هستند اجراهایی فوق العاده ارائه می کنند. شین در نقش ستوان ویلارد به جنگل فرستاده می شود تا سرهنگ کورتز با بازی براندو که غیبتی غیرموجه دارد را پیدا کند. هرچه ویلارد در هزارتوی جنگ زده و انبوه بیشتر و بیشتر فرو می رود، با وحشت ناشی از جنگ بیشتر رو در رو می شود.