نقد و بررسی مستند انیمیشن زندگی

نقد و بررسی مستند “انیمیشن زندگی”

اوتیسم اختلالی است که شاید خیلی از افراد درک درستی از آن نداشته باشند، و به همین دلیل فیلمساز برنده جایزه اسکار راجر راس ویلیامز تلاش کرد تا در جدیدترین اثر خود مخاطبان را با این بیماری آشنا کند. این مستند با تمرکز بر زندگی اوئن ساسکایند که از سه سالگی به اختلال اوتیسم مبتلا بوده ساخته شد. مستند انیمیشن زندگی ترکیب جذابی از داستان سرایی در قالب انیمیشن و داستان روایی است که به بیان احساساتی که شخص مبتلا به اوتیسم همواره با آن ها دست و پنجه نرم می کند می پردازد. یکی از دستاوردهایی که انیمیشن زندگی برای ویلیامز به همراه داشت استفاده از بخش های کارتونی برای نشان دادن دنیای افراد دچار وهم گرایی بود. گفتگو با چنین افرادی مبهم است زیرا تقریبا نمی توانند هیچ کلمه ای برای بیان مقصود خود بیابند و بسیاری از صداهایی که به طور معمول در اطراف ما وجود دارد، برای این افراد گوش خراش و ناهنجار است. در صحنه هایی از این مستند والدین اوئن نگرانی خود را در خصوص از دست دادن پسرشان ابراز می کنند.

ستارهء دیگر این مستند در اینجا وارد می شود. فیلم های کارتونی دیزنی دنیای اوئن را به دنیای والدین او متصل می کنند. اوئن با استفاده از دیالوگ های شخصیت های کارتون های دیزنی مانند دامبو، بامبی و علاءالدین با دیگران ارتباط برقرار می کند (او توانایی خواندن را از طریق خواندن بخش سازندگان این انیمیشن ها که در پایان نمایش داده می شوند فرا گرفت). این مستند نه تنها چشم بینندگان را به دنیای افراد دچار وهم گرایی باز میکند، بلکه ارزش های والای انیمیشن هایی مانند شیر شاه را نمایان می کند. اوئن با درس هایی که از این انیمیشن ها آموخته به زندگی خود ادامه می دهد. این انیمیشن ها به او دوستی و برقراری ارتباط با والدین را آموخته اند. اوئن حتی برای علاقه مندان به انیمیشن های دیزنی یک باشگاه راه اندازی کرده است.

این مستند زندگی مستقل اوئن به عنوان یک فرد ۲۳ ساله را به تصویر می کشد. برادر او والتر از محدودیت هایی که این انیشمن ها در بیان بعضی مسائل دارند صحبت می کند. یکی از تلخ ترین بخش های این مستند صحنه ای است که والتر از بالا رفتن سن اوئن ابراز نگرانی می کند؛ چه اتفاقی می افتد اگر والدین اوئن به دلیل بالا رفتن سنشان نتوانند از او مراقبت کنند؟ آیا او با این مسئله کنار می آید؟ برادرش چه می شود؟ این مستند که ترکیبی از ناامیدی و شادی و پیروزی و شکست است زندگی افراد مبتلا به اوتیسم را به خوبی به تصویر می کشد. اوئن هم مانند بقیه افراد می بایست با سختی های زندگی کنار بیاید؛ ترک خانه، جدایی از دوستان، مصاحبه کاری. با این حال ویلیامز قصد ندارد دنیای او را غرق احساسات و ترحم کند. شرایط سخت است، گاهی تحملش غیرممکن است اما اوئن و ساسکایندز با کمک خانواده، صبر و البته انیمیشن های دیزنی می توانند بر این شرایط غلبه کنند. این مستند از نظر آموزشی بسیار موفق ظاهر شده و توصیه می شود آن را ببینید.