ده فیلم برتر اسکارلت جوهانسون (قسمت ۲)
۵٫ انتقام جویان: پایان بازی (۹۴ درصد) (Avengers: Endgame، محصول ۲۰۱۹)
بسیاری از طرفداران مارول زیاد از نحوه پرداختن به آرک داستانی بیوه سیاه در انتقام جویان: پایان بازی راضی نبودند. با اینکه شخصیت هایی نظیر تونی استارک و استیو راجرز پایان بندی خوبی در لحظات آخر و حساس فیلم داشتند، اما ناتاشا رومانوف به دلیل فیلم برداری های مجدد و بیشمار در نیمه فیلم یک صحنه مرگ بسیار سریع دارد – که آن هم حتی به صورت منسجم تدوین نشده است – و بعد مکالمه کوتاهی توسط شخصیت ها صورت می گیرد که برای او سوگواری می کنند.
در کل، این فیلم هنوز هم یک فیلم شگفت انگیز است، اما برخی فکر میکنند در مورد بیوه سیاه کوتاهی شده است. خوشبختانه، فیلم اختصاصی بیوه سیاه (سرانجام!) در تابستان آینده اکران می شود، بنابراین دنیای سینمایی مارول فرصت دیگری دارد تا مراسم خداحافظی در خوری را برای این شخصیت ترتیب دهد.
۴٫ او (۹۴ درصد) (Her، محصول ۲۰۱۳)
شاید به شوخی به این فیلم عنوان درام عاشقانه در مورد مردی را دادهاند که عاشق سیری (نام شخصیت) می شود، اما این فیلم که ساخته اسپایک جونز است در حقیقت مطالعه جالب و انعکاسی روابط است. خواکین فینیکس نقش مردی درون گرا را ایفا می کند که با دستیار مجازی خود شروع به صحبت کرده و سپس عاشق او می شود.
اسکارلت جوهانسون صدای این دستیار مجازی را ایفا می کند (جالب است که او اولین انتخاب برای این نقش نبوده است – سامانتا مورتون در ابتدا این نقش را بازی می کرد، اما در مرحله پستولید اسکارلت جوهانسون جایگزین او می شود). بزرگترین نقطه قوت فیلم، فیلم نامه جونز است، زیرا استفاده استادانه او از دیالوگ ها آن چیزی است که باعث شده مخاطب فراموش کند که این مرد دارد با تلفن همراهش صحبت می کند.
۳٫ کتاب جنگل (۹۵ درصد) (The Jungle Book، محصول ۲۰۱۶)
یورش مداوم به بازسازی لایو اکشن های دیزنی، اقتباس مو به موی کارتون های کلاسیک در انیمیشن هایی با ظاهر بهتر ولی با ابتکار کمتر، منجر به تولید تعداد اندکی از فیلم های بسیار عالی شده است. این فیلم ها از لحاظ بصری خیره کننده هستند، اما با این وجود زیاد ضروری به نظر نمیرسند. سبک فوتورئالیسم جان فاورو در کتاب جنگل استثنایی است که این قاعده را اثبات می کند.
تغییراتی که نسبت به نسخه اولیه به وجود آمده (احتمالا) فهرستی از گویندگان بهتر و برجسته تر است؛ از جمله: بیل موری در نقش بالو، بن کینگزلی در نقش باگیرا، جانکارلو اسپوزیتو در نقش آکیلا و اسکارلت جوهانسون در نقش کا.
۲٫ گمشده در ترجمه (۹۵ درصد) (Lost in Translation، محصول ۲۰۰۳)
سوفیا کاپولا نویسندگی و کارگردانی داستان قدرتمند دو شخص تنها که به صورت اتفاقی در توکیو با هم هم مسیر می شوند را بر عهده داشته است. اسکارلت جوهانسون نقش یک تازه فارغ التحصیل شده دانشگاهی را بازی میکند که نامزد او هیچ وقت پیدایش نیست و بیل موری نقش بازیگری سالخورده را ایفا می کند که برای فیلم برداری یک تبلیغ مهم به توکیو آمده است.
هر دوی آنها در زندگی خود به بن بست رسیده اند و شانس به آنها رو کرده و به همدیگر کمک می کنند تا بفهمند واقعا در زندگی چه می خواهند. نحوه فیلم برداری از توکیو زیبایی های شهر را مجسم می کند، در عین حال رابطه عاطفی موری و جوهانسون در فیلم به آن ماهیت می بخشد. فیلم نامه کاپولا موفق به دریافت جایزه اسکار شد.
۱٫ داستان ازدواج (۱۰۰ درصد) (Marriage Story، ۲۰۱۹)
داستان ازدواج، آخرین شاهکار نوآ بامباک برای جستجوی روابط انسانی در ترکیبی زیبا و صادقانه از کمدی و درام استکه اولین بار در جشنواره فیلم ونیز اکران شد. گرچه تا اواخر امسال در نتفلیکس منتشر نخواهد شد، اما بازخوردهای اولیه حاکی از تحسین فیلم به عنوان نمایش بکر زوجی است که طلاقی تلخ و شیرین را تجربه می کنند. آدام درایور و اسکارلت جوهانسون از برترین بازی های عمر حرفه ای خود را ارائه کرده اند. همانند تمام آثار بامباک، شخصیت ها واقعی به نظر می رسند و دیالوگ ها به شکلی ماهرانه گیرا هستند.
مترجم: م. تهامی