نقد و بررسی مستند فضایی The Farthest

Emer Reynold براساس مدارک موثق، فیلمی را کارگردانی کرده است که ماموریت تاریخی سفینه Voyager برای کشف دورترین مناطق کهکشان را به تصویر می کشد.

به ندرت اتفاق می افتد که یک فیلم با جدیت موضوعی را برجسته کند که خودش مستقیما در آن دخالتی نداشته است. اما فیلم The Farthest با اعتماد به نفس کامل این مسئولیت را به سرانجام میرساند. چندان باعث تعجب نیست که مستند Emer Reynold به موضوعی غیر معمول میپردازد زیرا موضوع آن یکی از بزرگترین دستاوردهای انسان است! Voyager 1 و ۲ Voyager سفینه های فضایی بودند که ناسا در سال ۱۹۷۷ برای مدت طولانی به سیارات دور افتاده منظومه شمسی و فضای گسترده بین ستاره ای که به آسانی قابل دسترسی نبودند، فرستاد. در این مستند علاوه بر روند داستانی جذاب آن، شاهد اغراق ظریفی هستیم که در فیلمهای علمی و تخیلی وجود دارد و در این فیلم نیز مخاطب آن را می پسندد.

Reynold تمام افرادی که در ماموریت Voyager مشارکت داشتند را گرد هم آورد و همزمان که به شکل پیاده سازی ایده خود فکر میکرد، منابع اولیه که منجر به بزرگترین پروژه علمی قرن ۲۰ شد را جمع آوری می کرد. هدف اصلی مشخص بود؛ عکس برداری از دور افتاده ترین سیارات از نزدیک ترین فاصله ممکن و فرستادن اطلاعات مربوط به جهان و نواحی اطراف آنها به زمین! اگرچه در طول مسیر چاله های فضایی زیادی وجود داشت و کوچکترین اشتباه محاسباتی یا رویدادهای پیشبینی نشده منجر به فاجعه و هدر رفتن تمامی تلاشها می شد اما اهداف با موفقیت به دست آمد.

عکسهای سیاه و سفیدی که از سیاراتی مانند مشتری، زحل، اورانوس و نپتون (و برخی از ماهواره های اطراف ماه) گرفته می شد و تمام آنها در مستند Reynold آمده است بسیار امیدبخش بود. در طول چندین بحث مشخص شد که لازم است سفینه برای اهداف بعدی مجددا برنامه ریزی شود. به طور کلی Voyager قابلیتهای خود را مدیون طراحانی است که آن را مجددا طراحی کردند. نکته مهم این است که فیلم Reynold به قوه تخیل و خلاقیت بشر بها داده است و معتقد است که میتوان راهی را پیدا کرد که فراتر از محدودیتهای زمانی، فضایی و فکری به جلو پیش رفت.

ترکیب مناسب مصاحبه ها، ویدئوهای آرشیو شده، چشم اندازهای CGI از عبور Voyager ها، موسیقی پاپ و دکوراسیون هنرمندانه که فضای تخیلی را القا میکند مانند افتادن قطرات آب بر روی زمین و حرکت نمونه هایی از منظومه شمسی باعث شده ساختار فیلم به شدت جسورانه باشد. با این حال فیلم با بیان خاطرات گویندگانِ آن از اولین توجهاتی که به جهان دور دست شد یا غلبه بر موانع فنی و نسبتا فاجعه بار با نظرات فیلسوفانه از اهمیت سفر هومرگونه ,Voyager هیجان طبیعی و شور ذاتی انسان را برای ماجراجویی، کشف و ارتباط با هر آنچه در اطراف اوست، برمی انگیزد. بعلاوه در این فیلم، Carl Sagan که خودش حضوری پررنگ در تمامی این جریانات داشت، نقل می کند که چطور Voyager تمام موارد با اهمیت و حیاتی را با موارد کم اهمیت تر در مورد جهان هستی، همزمان با هم بررسی میکند. همانطور که دانشمند معروف Larry Soderblom میگوید سفر به درون ناشناخته ها همچنان ادامه دارد و Voyager جزئی از ما انسان ها محسوب می شود… .